خیلی وقت بود میخواستم بنویسم
خیلی وقت حسا میومدو میرفت اما گل هرچقد زیبا باشه اگه گلدونی نباشه که اونو بپذیره، بی فایدس خشک میشه.
راستیتش من عاشق بازیم البته نیستم.
من عاشق لحظه هاییم که با بقیه بازی میکنم . و هرچقدم رو بازی وقت بزارم بخاطر اینه که من انتخاب شم .میدونم احمقانه ترین فکر ممکنه
دلم میخواد دل ببندم باز به زندگی معمولی اون موقع ها حس بهتری داشتم
زندگی رو دارم تباه میکنم وقت زیاده برا بازی برا بودن با بقیه
اما درد اینجاست زمانی من با بقیه وفق داده میشم که دیگه حس بودن باهاشون رو ندارم میدونی زمانی که دیگه مشغول شدم با کار و درس دیگه حس و حالی برا بازی نمی مونه
شاید بهتره دوباره پاکش کنم
شاید بهتره دوباره یه برنامه بنویسمو باهاش جلو برم
با اینکه خیلی اراده و دوست داشتنامو سوزوندم برا آتیش راضی بودن از زندگی اماخیلی طول نمی کشید چون یه کاری مثل آب پاشیده میشد رو آتیش و آـیشمو بی رمق میکرد اما با این همه با حس گرم دوست داشتن و خواستن از زیر خاکستر برا شروعی دوباره داره گرماشمیاد
دلم میخواد یه تسک روزانه برا خودم بچینم و تک به تک انجامش بدم
انگار خیلی عوض شدم آره هنوز به فکرشم اما کمتر گه گاهی حالشو می پرسم هربار این علی به چپش میگیره احساساتمو
خیلی بده اصن قبول نمی کنه منو خییا قبول نمی کنن اما به زور می پذیرنم با هام را میان گرچه دلم میخواد همیشه باهاشون خوب باشم ولی خب شاید بخاطر عقب بودن از لحاظ مالی شاید از لحاظ قیافه ولی اوکی
میدونی آدما خودشونو درگیر یه چی میکنن که از نظرشون مهمه میدونی من اگه مث اونا بودم با خودم میگفتم نه من باید با علی باشم چرا به من بی محلی میکنه و اینا ولی وقتی میادو از جهت تماشاگر نگاه میکنه به قضیه به منگل بودن خودش پی میبره
لازم نیس به چیزای الکی به زورتوجهشون رو جلب کنی بزا خودشون بیان سمتت
کمتر و به موقع حرف بزن خودتو شیل و سرتق نکن جلو بقیه میدونی شاید بگن این زندگی خودمه بزا بگن ولی اون موقعی حرف رو کرسی میشینه که تو از شخصیت خودت راضی باشی و اون موقع اس که تو هرچقدم بکن نمیتونن دلتو بشکنن چون که اولا اون موقع دیگه تو خودتو تو شرایطی قرار نمیدی که خرد شی و اگر هر گفتن باز عین خیالت میس چون توبه شخصیت خواستنیت رسیدی :)
